2.อนันตราสิเกา รีสอร์ทแอนด์สปา

13 เมษายน 2553 เวลาประมาณ 13.00น.

การเดินทางไป หาดฉางหลางจะต้องไปหาดปากเมงก่อน ......การจะไปหาดปากเมง ก็่ต้องไป สิเกาเสียก่อน

การไปสิเกามีสองทางคือ ย้อนกลับไปอำเภอเมืองแล้วจากอำเภอเมืองค่อยไปสิเกา หรืออีกทางคือขับรถเลยไปจนถึงวังวิเศษแล้วเลี้ยวซ้ายเข้าถนนหมายเลข 4046 มายังสิเกา

พวกเราเลือกวิธีที่สองไม่ค่อยมีรถมากนัก จนมาถึงทางแยกเข้าถนนหมายเลข 4126เข้าปากเมง ขับตรงมาเรื่อยๆ จะผ่านมหาวิทยาลัยราชมงคลซึ่งมี aquarium และหาดราชมงคล (เด๋วค่อยมาพรุ่นี้ดีกว่าเนอะ อยากไปโรงแรมแย่แล้ว) ก็ขับผ่านมาพอมาถึงเขตปากเมงคนมากมายมหาศาล เล่นน้ำกันเลอะเทอะมาก ยิ่งมาถึง สามแยกหาดปากเมงเลี้ยวซ้ายเพื่อไปหาดฉางหลางเส้นทางแค่ไม่กี่ร้อยเมตรรถติดร่วมชั่วโมง น่าเบื่อจริงๆ ยังดีที่มะปรางหลับปุ๋ยมาเลยไม่หงุดหงิดมาก
พอพ้นจากปากเมงก็ข้ามสะพานปากเมง(เพิ่งสร้างเสร็จมั้ง ยังดูใหม่มากๆค่ะ) ก็เข้าเขตฉางหลาง บริเวณนี้ไม่มีรถเลย เงียบสงัดมาก ขับจนพ้นรีสอร์ทไปโดยไม่รู้ตัวต้องกลับรถขับกลับมาเข้าโรงแรม เพราะป้ายเล็กมาก อนันตราสิเกาตั้งเด่นอยู่ริมทะเล สวยมากสีเขียวทึมๆดูคลาสสิกสุดๆค่ะ (บ้านของพวกเราก็สีเขียวหุหุ...ชอบๆๆ ) แต่ป้ายชื่อโรงแรมข้างหน้าเล็กกระจิด(แถมอยู่ติดพื้นมีต้นไม้บังเกือบมิด)จนขับผ่าน จริงๆ

ตัวรีสอร์ทหรูหราสมกับราคาครึ่งหมื่น(ช่วงลดราคา)

ที่หน้าลอบบี้มีเจดีย์น้ำพุเก๋ดี ทำเป็นวงเวียนคล้ายๆกับที่ดาราเทวีเชียงใหม่เลย

บานประตูดูเก่าๆ เก๋ดี

ที่จอดรถอยู่ไกลไปหน่อยคุณป๋าเลยจอดให้แม่ตุ๊กกับมะปรางลงไปเช็คอินก่อน ได้ห้อง 114 ชั้นล่างวิวทะเล ความจริงเราก็มาสายมากแล้วคือประมาณบ่ายสาม

แต่ห้องก็ยังไม่เสร็จ ต้องรออีกประมาณ 1 ชั่วโมง แย่จริงๆ.....ระหว่างรอก็เดินเก็บภาพไปเล่นไปก่อนดีกว่านะคะได้ไม่เสียเวลา

รูปนี้เป็นบันไดขึ้นไปล็อบบี้จ้ะ

พามะปรางมานั่งรับลมเย็นๆ(ร้อนนิดๆ)ที่บ้านริมทะเลจ้า

ส่วนคุณป๋าไปนั่งสบายๆที่มุมห้องสมุด(ภาษาอังกฤษทั้งนั้นเลย)

ห้องสุขาสาธารณะ อยู่หลังล็อบบี้ โปร่งโล่งมาก

ระหว่างทางเดินก็มีเต่า(จริงหรือเปล่าก็ไม่รู้นะ) แปะผนัง...ทำหยั่งกะเป็นจิ้งจกเลย...หุหุ

บริเวณสนาม ลานเอนกประสงค์ ริมทะเล

โซนนี้เป็นบ้านพักไม่ติดทะเล เป็นโซนป่าสน..มั้ง... เราว่าน่าจะราคาถูกกว่านะ ลืมถาม มีหอคอยสูงๆให้ปีนไปชมวิวได้ด้วยล่ะ แต่ดูจากสังขารตัวเองแล้วไม่เอาดีกว่า....

ตรงนี้เค้ากำลังเตรียมจัดงานสงกรานต์ไน้ท์ กันอยู่

ผ่านไปประมาณ 4 โมงเย็น แล้วก็ได้เวลาเข้าห้องแลวเย้ๆๆๆ เจ้าหน้าที่มาเรียกแล้วล่ะ

พอตอนเจ้าหน้าที่พาไปที่ห้องก็เลยแกล้งแซวว่า เช็คอินห้องเราช้าไป 2 ชม.งั้นพรุ่งนี้ขอเช็คเอ้าท์ late 2 ชม. บ้างได้เปล่า เจ้าหน้าที่รีบบอกทันทีว่าไม่ได้ค่ะ ...แป่วววว...

เอาล่ะไม่เป็นไรยังไงโรงแรมก็สวยดี ห้องก็สวยดี เป็นโซนที่ดีที่สุดของโรงแรม อยู่ติดทะเลที่สุดเท่าที่เคยพักโรงแรมมาเลยค่ะเดินประมาณ สิบก้าวก็ถึงทะเลแล้ว ติดกับท่าลงเรือด้วยมีเรือจอดอยู่ ชอบจัง.......

มาดูห้องกันดีกว่า ห้องแรกเลย ตรงทางเข้า ก็ห้องน้ำนั่นเอง กระจกสะท้อนเต็มไปหมด
ของใช้ในห้องน้ำมากมายยกเว้นที่โกนหนวดและแปรงสีฟัน มีเครื่องชั่งน้ำหนักดิจิตอลด้วย

ตรงที่เป็นอ่างอาบน้ำจะ open to bedroom มีเกลือสปาให้ 1 ห่อ มีหมอนพลาสติกให้หนุนหัวด้วย

อ่างไม่ใหญ่นัก มีตู้อาบน้ำด้วย มีแชมพู ครีมนวด ครีมอาบน้ำ โลชั่น ครบถ้วน

มะปรางเริงร่า อากาศเย็นสบาย ใช้เตียงนอนเป็นแทมโบลีนแล้ว

ที่มินิบาร์มีของครบถ้วนตามมาตรฐาน แต่กาแฟเป็นแบบกาแฟสดต้องต้มซึ่งก็มีหม้อต้มกาแฟมาให้ด้วย

ที่นั่งพักผ่อน มีสมุดวาดเขียนเล่มใหญ่ พร้อมดินสอและสีไม้ที่ยังไม่ได้ใช้ (ของ master art ซะด้วยนะ)สำหรับคนที่มาพัก เมื่อเห็นวิวแล้วจะเกิดอารมย์ศิลปิน อยากวาดรูป ขึ้นมาก็ได้นะจ๊ะ

เตียงนอนนุ่มสบาย หมอนเยอะสุดๆ มะปรางเดินนับได้ 20 ใบ ชอบจริงๆ........

มุมนั่งเล่นข้างๆทีวี
อ่างสวยสบายจนมะปรางทนไม่ไหวกระโจนลงเเช่น้ำทันที

พอราวสี่โมงเย็นเศษๆฝนก็เริ่มโปรยปรายลงมาหนักพอสมควร พวกเราก็งัดข้าวห่อกับขนมมานั่งรับประทานกันอย่างเอร็ดอร่อยในห้องนั่นแหละ เพราะไม่อยากฝ่าฝนตกและน้ำสงกรานต์อีกแล้ว...เมื่ออิ่มหนำสำราญ ฝนก็หยุดตกพอดี เเล้วก็ได้เวลาออกไปเดินเล่นชิลชิล บวกกะถ่ายรูปอย่างจริงจัง ซะที

หลังห้องพักของเรา มีชุดโซฟานั่งเล่น นอนเล่นก็ได้

ห้องที่อยู่ติดกันเป็นห้องสูท มีสระว่ายน้ำด้วย เจ้าของห้องเป็นฝรั่ง เราเข้าไปเซย์ไฮด้วยแล้วก็ถ่ายรูปมา มะปรางบอกว่าคราวหน้าเราพักแบบนี้นะ แม่ก็..มันแพงอ่ะ ..หมื่นสามค่า...


โซนที่พักริมทะเล เป็นชาวต่างชาติทั้งนั้นเลย

ตรงท่าเรือ หลังห้องที่เราพัก มีเรือจอดอยู่ด้วย

สะพานปากเมง เค้าบอกว่ากลางคืนเปิดไฟแล้วจะสวยมาก

ท่าลงเรือ สวยเนอะ

โซฟาเป็นเรือจริงๆ อยู่ข้างล่าง beach house

มุมที่เก๋ที่สุดของโรงแรมเลยล่ะ เป็นเตียงชิงช้า ริมทะเลนั่ง ได้ทั้งครอบครัว มะปรางชอบสุดๆ แต่ทำไมไม่มีใครเลยน้า...

ที่นี่มีเรือใบ กะ เรือคายัค ไว้บริการฟรีด้วยจ้า

บาร์ริมสระว่ายน้ำ

ด้านหน้าที่ติดชายหาด จะมีคันปูนกั้นตลอดแนว ไว้เดินก็ได้ นั่งก็ดี (คงไว้กันน้ำหน่ะ)

ชอบมุมนี้อีกแล้ว พนักงานจะเอา bean bag มาวางทั่วๆชายหาดเลย นั่งสบายม้ากมากกก...

ไปยืนทำเนียนๆกะนักร้อง หุหุ

ผลิตภัณฑ์ OTOP ของที่นี่ ทำจากไม้เทพธาโร ไปจับๆดมๆ หอมมาก แต่ราคาแพงจัง ตัวเล็กๆนี่ก็800บ.แน่ะ

น้ำทะเลลงมากมีคนเอาเรือไปพายเล่นด้วย

พระอาทิตย์จะตกดินแล้ว แม่ตุ๊กชอบรูปนี้มาก เพราะมองหน้าไม่ชัดอาจจะสวยขึ้นหน่อย

พอมาถึงสระว่ายน้ำมะปรางก็ไม่ยอมถ่ายรูปต่อแล้วจะเล่นน้ำท่าเดียว

ก็เลยกลับมาที่ห้องเปลี่ยนชุดว่ายน้ำ ลงไปเล่นน้ำที่สระว่ายน้ำกัน พอซักประมาณหนึ่งทุ่มเขาก็ปิดจากุซซี่ หรี่ไฟเหมือนไล่คนขึ้นจากน้ำซะงั้น เซ็งเลย........
พอขึ้นมาได้ก็กลับห้องอาบน้ำอีกรอบ ตอนกำลังอาบน้ำมีเสียงออดหน้าห้อง เราก็...เอ๋...ใครหว่า?มาซะมืดเชียว คุณป๋าเปิดดูเป็นพนักงานดูแลเอาของมาให้

มีกาละแม 2 เม็ด พร้อมใบไม้ น่ารักเชียว เขียนพยากรณ์ว่าพรุ่งนี้ฝนจะตก ฮือๆๆ

นอนพักผ่อนดูโทรทัศน์

หลับฝันอย่างเป็นสุขทั้งคุณป๋า คุณแม่และคุณลูก

เด๋วต่อพรุ่งนีเช้านะคะ