14 เมษายน 2553 ประมาณ 11.00น.
มะปรางบอกว่าอยากไป aquarium ก็เลยย้อนกลับมาทางเดิม เช้านี้คนไม่มากเหมือนเมื่อวานเย็น ขับมาถึงหน้ามหาวิทยาลัยก็ขับเลี้ยวซ้ายเข้าไปเลย ขับตรงไปเรื่อยๆ ก็เห็นประภาคารอยู่ลิบๆ ตรงที่เป็นประภาคารจะเป็นวงเวียนเลี้ยวขวาจะเป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำหรือ aquarium
ตรงทางเข้า ป้ายใหญ่มาก เด่นชัด 
ที่นี่มีนักท่องเที่ยวเยอะพอสมควร ภูมิทัศน์ด้านนอกสวยงามกว่าที่คิด สัญลักษณ์ของที่นี่ คือพะยูน(dugong)
มีสัตว์สตัฟ ไว้ทั่วๆ ให้ถ่ายรูปสบายใจ อันนี้เป็นเต่าตนุ 
อันนี้คือพะยูน(ไม่ใช่ปลานะจ๊ะ)
ข้อแตกต่างของพะยูน กับ มานาที...อ่านๆดูเหมือนว่าพะยูนจะตัวเล็กกว่านะ
จระเข้ตัวเล็ก..แต่ฟันแหล้มแหลม.. 
ส่วนด้านในที่เป็นส่วนของตู้ปลาก็ทำได้ดีมาก เสียแต่น้ำไม่ค่อยใส แม้สัตว์จะน้อยแต่ก็จัดวางดี (คนไม่มากเพราะมาถึงพอดีเป็นช่วงที่เขาจะแสดงแมวน้ำพอดี )ค่าดูสามคนเพียงแปดสิบบาทเท่านั้นถือว่าคุ้มค่าสุดๆ ผู้ใหญ่ 30บ. เด็ก 20บ.
ส่วนแมวน้ำค่อยมาดูวันหลัง เพราะวันนี้ใครๆก็พากันไปดูแมวน้ำ(มะปรางดูมาหลายรอบแล้วที่สงขลา)
ให้ดูรูปปลาเล่นๆนะคะ จำชื่อไม่ได้เลยค่ะ ตรงตู้จะมีรายละเอียดมากมาย แต่เราไม่ค่อยได้อ่านล่ะ
ให้ดูรูปปลาเล่นๆนะคะ จำชื่อไม่ได้เลยค่ะ ตรงตู้จะมีรายละเอียดมากมาย แต่เราไม่ค่อยได้อ่านล่ะ
ปลาตัวเล็กอยู่เป็นฝูงใหญ่ๆ 
เป็นตู้เล็กๆ ถ้าปลาใหญ่หน่อย ก็ต้องอยู่ตัวเดียว..แบบ เหงาๆๆ..
กุ้งมังกร น่ากิน.... 
เหมือนปลาการ์ตูน แต่ตัวใหญ่กว่า
เต่าทะเล 
ปลาตัวลาย(จำชื่อไม่ได้จ้า)
ปลาดุก(ยักษ์)
ปลาไหล(ก็ยักษ์อีกแระ...) นอนนิ่งมากๆๆ 
ปลาลายเหมือนเสือจัง 
ปลาไหล(จำชื่อไม่ได้ตามเคย..หุหุ) มันขี้อาย เจอที่ไร ก็มุดเบียดกันแน่นทุกที
มะปรางบอกว่า sheกำลังแบกวาฬเพชรฆาต อยู่ค่า
โห...แข็งแรงจังเลย 
ปลาปากแหลม 
น้ำขุ่นๆ ภาพไม่ชัด
เค้าเรียกว่าปลาผีเสื้อ (หรือเปล่านะ?) 
ปลาตัวเล็กๆว่ายเร็วมาก เห็นแล้วนึกถึง สปาเท้าล่ะ
ยังมีอีกมากมาย (เดินเป็นชั่วโมงได้ค่ะ)เดินชมกันจนเหนื่อยก็ออกเดินทางต่อแวะกินข้าวเที่ยงที่ร้านเล็กๆก่อนเข้าเมืองตรัง หลงเข้าไปในเขตเทศบาลตรังรอบใหญ่กว่าจะหาทางออกมาได้ 
แวะซื้อเค้กตรงใกล้ๆกับวัฒนแพทย์ชื่อเค้กโกป๊อกลำภูรา แล้วก็ออกเดินทางต่อ
จุดแวะถัดมาเป็นวัดชื่อวัดพระพุทธสิหิงห์อยู่ใกล้ตลาดนาโยง เป็นวัดเก่าแก่มากๆตัวโบสถ์ก็เก่าสุดๆกำลังรอการบูรณะ เห็นแล้วรู้สึกอยากมีเงินมากๆๆ(ถ้าถูกล็อตเตอรี่รางวัลใหญ่จะบริจาคมาบูรณะเลย...)มาช่วยบูรณะ
แวะซื้อเค้กตรงใกล้ๆกับวัฒนแพทย์ชื่อเค้กโกป๊อกลำภูรา แล้วก็ออกเดินทางต่อจุดแวะถัดมาเป็นวัดชื่อวัดพระพุทธสิหิงห์อยู่ใกล้ตลาดนาโยง เป็นวัดเก่าแก่มากๆตัวโบสถ์ก็เก่าสุดๆกำลังรอการบูรณะ เห็นแล้วรู้สึกอยากมีเงินมากๆๆ(ถ้าถูกล็อตเตอรี่รางวัลใหญ่จะบริจาคมาบูรณะเลย...)มาช่วยบูรณะ
เข้าไปไหว้พระทำบุญชื่นใจแล้วก็เดินทางต่อ
มีการก่อเจดีย์ทราย(เพิ่งเคยเห็นล่ะ) ที่ข้างๆโบสถ์
ตอนแรกจะแวะเที่ยวน้ำตกกะช่องแต่เข้าไปแล้วคนมากมายเหลือเกิน คุณป๋าบอกว่าอย่าแวะเลยมีแต่คนกินเหล้าก็เลยออกเดินทางต่อขึ้นเขาพับผ้า พอลงมาหน่อยหนึ่งก็ถึงวัดถ้ำสุมโนจึงแวะเที่ยว ไหว้พระ ความจริงวัดนี้มีชื่อเสียงมานานแล้ว ถ้ำสวยมากเเต่วันนี้คนไม่มากจึงได้ชมอย่างเต็มที่ทางเดินจะมืดๆเดินไปตามขอบในของเขา มีราวกันหล่นด้วย
ในถ้ำจะเป็นลานกว้างๆ ไว้นั่งสมาธิ ฟังเทศน์ 
ชมถ้ำกันจนสบายใจแล้วก็ขับรถกลับหาดใหญ่
แวะทานข้าวเที่ยงร้านโปรดในหาดใหญ่ชื่อร้านต้นครัว ก่อนกลับบ้านอย่างมีความสุข
แวะทานข้าวเที่ยงร้านโปรดในหาดใหญ่ชื่อร้านต้นครัว ก่อนกลับบ้านอย่างมีความสุข
อาหารเช้าของที่นี่เป็นตามแบบปกติธรรมดาเหมือน รีสอร์ทชั้นดีทั่วไปคือ ใช้ของดีปรุงอย่างปราณีตด้วยพ่อครัวฝีมือดี กินได้ไม่อั้นแต่รสชาติไม่ได้ความ(เอาเป็นว่าถ้าทำได้แค่นี้มาขายแถวบ้านคงขายไม่ได้)
อยากเห็นอาหารพื้นบ้านเช่นหมูย่างตรัง ติ่มซำแบบตรังวางให้หยิบมารับประทานบ้าง ส่วนของหวานก็เป็นเค้กตรัง เค้กไข่ครีม พัฟสังขยารับรองคนหยิบตรึม 
มะปรางกำลังคิดว่าจะลงน้ำสักรอบดีมั้ยน้า....
เมื่อวานมันมืดมองไม่เห็นฝักบัวอาบน้ำ เพิ่งเห็นนี่แหละว่ามันอยู่บนระแนง
มาเดินที่ชายหาดแถวสวนสน(อยู่อีกฟากจากที่พักของพวกเรา) มีที่นั่งพร้อมผ้าบัง(กันแดด)
ชอบต้นนี้มากๆ เหมือนสับปะรดเลย แต่ต้นใหญ่อยู่ริมชายหาด
ของเล่นมีไม่มาก แต่ก็สะอาดดี 
ห้องนั่งรอทำกิจกรรม (หมอนเยอะอีกแล้ว)
สนามริมหาด มีทั้งเปล และบีนแบ็ก กระจายทั่วๆ 
